Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny to ważna świątynia rzymskokatolicka, która odgrywa kluczową rolę w życiu religijnym lokalnej społeczności. Jest to parafialny kościół, który przynależy do dekanatu Bielawa, wchodzącego w skład diecezji świdnickiej.
Ten zabytkowy obiekt nie tylko pełni funkcję duchową, ale również stanowi istotny element kulturowego dziedzictwa regionu. W jego murach odbywają się nie tylko regularne msze, ale także różnorodne wydarzenia kulturalne i religijne, które integrują mieszkańców.
Historia
Świątynia, która obecnie zachwyca swoim neogotyckim stylem, została wzniesiona w latach 1868-1876 na podstawie projektu Alexisa Langera z Wrocławia. Po zakończeniu budowy, w dniu 15 listopada 1876 roku, miało miejsce poświęcenie kościoła, które odbyło się pod przewodnictwem księdza dziekana z Dzierżoniowa, Adolfa Rinke. Uroczystość ta była szeregowana przez nowego proboszcza, księdza Karola Steina.
Osobistym darem dla tego miejsca było przekazanie organów o 30-głosach przez księdza Franciszka Krauze, które są wykorzystywane aż do dnia dzisiejszego. Ponadto, w 1892 roku kardynał Georg Kopp dokonał konsekracji świątyni. Architektura budowli charakteryzuje się trzema nawami oraz planem w kształcie krzyża, osiągając wysokość wieży wynoszącą 101 metrów.
Wnętrze kościoła zostało zaprojektowane w stylu neogotyckim, natomiast w oknach znajdują się witraże ornamentalne oraz oszklenia z lat 1872-1876, wykonane przez wrocławską firmę Instytut Witrażowy Adolpha Seilera. W głównym ołtarzu umieszczony jest obraz Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej, namalowany na płótnie w 1913 roku.
W latach 1961–1966 przeprowadzono istotny remont dachu, co powtórzono w 1996 roku, obejmując także obie wieże, okna i organy. W trakcie tych prac nastąpiła wymiana posadzki oraz malowanie wnętrza, a nową polichromię poświęcił biskup Wincenty Urban w dniu 29 października 1966 roku. W 1976 roku dach oraz większą wieżę pokryto blachą miedzianą, a w 1992 roku zrealizowano ołtarz soborowy oraz lektorium w stylu neogotyckim. Organy poddano kapitalnemu remontowi w 1993 roku, a w 1998 roku na wieży zamontowano trzy nowe dzwony, a w 2000 roku zostały zainstalowane zegary.
Na elewacji kościoła można dostrzec epitafium Christufa von Netza z 1571 roku, żonatego z Agatą von Schindel, które jest ozdobione herbami:
- ojcowskimi, von: Netz, Haugwitz,
- matczynymi von: Sandreczky, Zedlitz.
Przypisy
- Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r. [dostęp 10.04.2016 r.]
- Bielawa (Langenbielau). [dostęp 13.12.2023 r.]
- Ławicka M., 2002: Zapomniana pracownia. Wrocławski Instytut Witrażowy Adolpha Seilera. Wyd. Muzeum Architektury we Wrocławiu, Wrocław.
- O parafii. Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielawie. [dostęp 10.04.2016 r.]
Pozostałe obiekty w kategorii "Kościoły":
Kościół Bożego Ciała w Bielawie | Kościół Ducha Świętego w BielawieOceń: Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielawie