Parafia nosząca imię Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielawie stanowi ważny ośrodek życia religijnego w tym regionie. Zlokalizowana w dekanacie Bielawa, jest częścią diecezji świdnickiej, co podkreśla jej przynależność do lokalnej struktury Kościoła rzymskokatolickiego.
Ta wspólnota parafialna odgrywa znaczącą rolę w życiu duchowym swoich wiernych, oferując nie tylko sakramenty, ale również wsparcie w kwestiach duchowych i społecznych.
Historia kościoła i parafii
Historia Bielawy, pomimo braku danych historycznych co do jej dokładnego datowania, jest niezwykle fascynująca. Wśród teorii można spotkać hipotezę, że Bielawa należała do Księstwa Wielkomorawskiego w latach 846-870, co wskazuje na potencjalne początki chrześcijaństwa w tym rejonie. Inna wersja mówi o roku 1215 jako dacie założenia Bielawy, z kolei niektóre źródła sugerują, że miasto mogło zaistnieć dopiero w XIV wieku.
Faktem pewnym jest jednak, że w 1335 roku w Bielawie wzniesiono pierwszy kościół, a miejscowość ta znajdowała się pod panowaniem księcia świdnickiego, Bolka II. Budowę kościoła zatwierdził biskup Nanker, a pierwsze pisemne wzmianki o parafii pochodzą z 1358 roku. Od 1525 do połowy XVII wieku kościół był administrowany przez ewangelików. Po powrocie pod rządy katolików, należało zająć się katastrofalnym stanem technicznym budowli.
W 1815 roku do parafii Wniebowzięcia NMP trafił ks. Johann Seidel, osoba pełna energii i z talentem duszpasterskim, który kierował wspólnotą do 1846 roku. Wspierał ideę budowy nowego kościoła, jednak nie zdążył jej zrealizować przed swoją śmiercią. Przekazał swojemu następcy, ks. Franciszkowi Krauze (1847-1874), oszczędności w wysokości 6511 talarów, by móc zrealizować to przedsięwzięcie. Ks. Krauze zajął się nie tylko budową kościoła, ale także szkoły podstawowej, ochronki dla dzieci potrzebujących oraz szpitala.
Nowy kościół parafialny, zaprojektowany w stylu neogotyckim przez Alexisa Langera z Wrocławia, został wzniesiony w latach 1868-1876. 15 listopada 1876 roku miało miejsce jego poświęcenie, któremu przewodniczył ksiądz prałat Adolf Rinke z Dzierżoniowa, a wydarzenie miało miejsce za pontyfikatu papieża Piusa IX i za panowania cesarza Wilhelma I. Niestety, budowniczy, ks. Franciszek Krauze, nie doczekał się tej chwili, a uroczystość przejął ks. Karol Stein (1874-1910).
Warto również wspomnieć, że jako osobisty dar dla świeżo wybudowanego kościoła, ks. Krauze ofiarował 30-głosowe organy, które są w użyciu do dzisiaj, a ich budowniczym był Alfons Muller z Wrocławia. W 1882 roku kard. Georg Kopp dokonał konsekracji kościoła, który posiada formę krzyża i trójnawowe wnętrze. Wieża kościoła wznosi się na wysokość 101 metrów, co czyni ją 69. najwyższą wieżą kościelną na świecie oraz siódmą w Polsce.
W dniu 13 grudnia 1885 roku przy kościele poświęcono krzyż wykonany z piaskowca, a w lipcu 1886 roku po jego obu stronach umieszczono rzeźby św. Jana Ewangelisty oraz Matki Boskiej Bolesnej. Wnętrze kościoła również zachowało neogotyckie stylizacje. W 1983 roku została wybudowana plebania, a jej poświęcenie miało miejsce 18 września, dokonane przez kard. Henryka Gulbinowicza. W 1999 roku przeprowadzono remont auli w Domu Parafialnym, a w 2000 roku z inicjatywy miejscowego proboszcza oraz katolickich działaczy, wzniesiono 15-metrowy krzyż na wzgórzu zwanym obecnie „Wzgórze Pojednania”.
15 sierpnia 2000 roku biskup wrocławski, ks. Edward Janiak, przewodniczył uroczystej mszy św. oraz poświęcenia krzyża, który nosi nazwę „Milenijny”. Dodatkowo w 2000 roku odnowiono zegary wieżowe, a w 2008 roku oddano do użytku turystycznego wieżę kościoła oraz zainstalowano monitoring wewnętrzny i zewnętrzny. W 2018 roku parafia wzbogaciła się o relikwie św. Ojca Pio, które zostały wprowadzone podczas rekolekcji wielkopostnych.
Budowa nowego kościoła katolickiego
W 1842 roku niezwykły krok podjął proboszcz lokalnej parafii, ks. Johann Seidel, który postanowił przekazać cały swój majątek w testamencie na realizację projektu budowy nowego kościoła w Bielawie. Inicjatywa ta została wsparta finansowo przez patrona bielawskiego kościoła, hrabiego Sandreckiego, który zadecydował o przeznaczeniu kwoty 50 000 talarów na ten zaszczytny cel. Projekt budynku powierzono znanemu wrocławskiemu architektowi, Alexisowi Langerowi.
Nowy obiekt miał stanąć na tym samym miejscu, gdzie wcześniej znajdowała się stara świątynia. Ostatnia msza w dotychczasowym kościele miała miejsce 8 czerwca 1864 roku, po czym rozpoczęto budowę nowego budynku. Obecnie, na czele parafii stoi ks. prał. dr Stanisław Chomiak, który kontynuuje tradycję duchowego przewodnictwa w tej społeczności.
Proboszczowie po 1945 r.
W historii parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielawie, ważnym elementem są osoby, które pełniły funkcję proboszcza po 1945 roku. Oto lista duchownych, którzy kierowali parafią w tym okresie:
- 1945–1949: ks. Adolf Sznip,
- 1949–1951: ks. Wacław Brzozowski,
- 1951–1952: ks. Ludwik Mucha,
- 1952–1954: ks. Bolesław Trzeciak,
- 1954–1957: ks. Jan Marciniak,
- 1957–1961: ks. Wacław Domański,
- 1961–1974: ks. kan. Rudolf Suski,
- 1974–1985: ks. prał. Roman Biskup,
- 1985–1990: ks. kan. Andrzej Oramus,
- 1990–1998: ks. prał. Franciszek Foks,
- od 1998: ks. prał. Stanisław Chomiak.
Powołania kapłańskie z parafii po 1945 r., wg roku święceń
Na przestrzeni lat, parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielawie wypuściła wielu duchownych, którzy poświęcili swoje życie służbie Bogu.
Oto lista kapłanów, którzy zostali wyświęceni po 1945 roku, uporządkowana według roku ich święceń:
- 1973: ks. Wiesław Brachuc,
- 1977: ks. Jerzy Barański († 10.11.2008, pochowany na cmentarzu parafialnym w Bielawie),
- 1987: ks. Jacek Włostowski,
- 1988: ks. Jacek Biela,
- 1988: ks. Ryszard Filozof,
- 1989: ks. Robert Marciniak,
- 1991: ks. Jarosław Swędrak,
- 1994: ks. Wojciech Tyrcha,
- 1995: ks. Dariusz Filozof,
- 2001: ks. Artur Bilski,
- 2002: o. Andrzej Brzeziński (OFM Conv.),
- 2004: ks. Piotr Gałdyn,
- 2004: ks. Gabriel Horowski,
- 2005: ks. Tomasz Michalski,
- 2007: ks. Paweł Wróblewski,
- 2009: ks. Piotr Michalski,
- 2009: ks. Maciej Sroczyński,
- 2010: ks. Karol Tyrcha († 11.04.2023 r., pochowany na cmentarzu parafialnym w Bielawie),
- 2014: ks. Michał Buraczewski,
- 2015: ks. Mirosław Benedyk,
- 2016: ks. Marcin Banaczyk,
- 2017: ks. Krzysztof Frącek.
Każdy z wymienionych kapłanów wniósł swój wkład w życie parafii, pełniąc rolę duchowego przewodnika oraz uczestnicząc w wielu inicjatywach społecznych i religijnych.
Pozostałe obiekty w kategorii "Zbory":
Parafia Miłosierdzia Bożego w Bielawie | Parafia Bożego Ciała w Bielawie | Parafia Ducha Świętego w BielawieOceń: Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielawie