Kazimierz Rossman, znany również jako Kazimierz Rossmann, to postać, która pozostawiła wyraźny ślad w historii polskiego wymiaru sprawiedliwości. Urodził się 2 listopada 1866 roku w Bielawie, a jego życie zawodowe i działalność społeczna były niezwykle różnorodne.
Był nie tylko adwokatem, ale również notariuszem, co podkreśla jego wszechstronność i zaangażowanie w różne aspekty życia prawnego. Jako prezes Sądu Okręgowego w Łodzi w latach 1917–1919, miał istotny wpływ na rozwój instytucji sądowniczej w Polsce.
Jego życie zakończyło się w sierpniu 1944 roku w Garwolinie, jednak jego wkład w polskie prawo i społeczeństwo pozostaje nieprzemijający.
Życiorys
Kazimierz Rossman, wyjątkowa postać w historii polskiego prawa, był wnukiem Henryka Wilhelma Rossmanna (1787–1850) oraz synem Ludwika Wilhelma i Olgi z domu White. Swoją edukację zakończył w 1888 roku, kiedy to ukończył gimnazjum filologiczne w Grodnie. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, które zaowocowały dalszą karierą prawniczą.
W latach 1898–1917 pełnił rolę adwokata przysięgłego Izby Skarbowej w Warszawie. Jego działalność zawodowa związana była z Łodzią, gdzie pracował również jako obrońca sądowy. Jako aktywny członek środowiska edukacyjnego, Rosman angażował się społecznie, będąc członkiem Zarządu Okręgowego Polskiej Macierzy Szkolnej w latach 1906–1907. Równocześnie odegrał kluczową rolę w powołaniu Gimnazjum Polskiego w Łodzi, które było pierwszą szkołą średnią, w której wykładano w polskim języku.
W 1906 roku, jako kandydat z ramienia III Okręgu, ubiegał się o miejsce w I Dumie Państwowej. Jego kandydatura była wspierana przez połączone ugrupowania polskiego komitetu wyborczego oraz niemiecką partię konstytucyjno-liberalną. Po tym wydarzeniu dołączył do Narodowej Demokracji oraz Ligi Narodowej. W czasie I wojny światowej był zaangażowany w działalność Łódzkiej Sekcji Szacunkowej Miejskiej, która funkcjonowała pod patronatem Głównego Komitetu Obywatelskiego. Jej siedziba znajdowała się przy ul. Piotrkowskiej 96, a działalność Komisji trwała od 30 listopada 1914 roku do końca czerwca 1915 roku, zajmując się oceną strat wojennych.
W okresie 1917–1919 pełnił funkcję prezesa Sądu Okręgowego w Łodzi, a w 1919 roku został mianowany notariuszem przy Wydziale Hipotecznym Sądu Pokoju. W latach 1922–1923 był aktywnym członkiem Zarządu Łódzkiego Oddziału Zrzeszenia Notariuszy. Później, w latach 1933–1939, pracował jako notariusz przy Wydziale Hipotecznym Sąd Grodzki w Bielsku Podlaskim, specjalizując się w sprawach związanych z siedzibą w Siemiatyczach.
W 1934 roku osiedlił się na stałe w Warszawie. Jego działalność w Garwolinie rozpoczęła się w 1939 roku, co było kluczowym momentem w jego karierze. 2 maja 1924 roku został uhonorowany Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, co świadczyło o jego znaczących zasługach dla kraju. Kazimierz Rossman odszedł z tego świata, a jego ostatni spoczynek znalazł się na cmentarzu Powązkowskim, gdzie spoczywa w kwaterze 299a, rząd 4, miejsce 1,2.
Przypisy
- Kazimierz Rossman h. Rossmann [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 14.05.2023 r.]
- Polski slownik biograficzny: Romiszowski Aleksander-Rudowski Andrzej, Skład główny w księg, Gebethnera i Wolffa, 1935 [dostęp 14.05.2023 r.]
- AnetaA. Stawiszyńska AnetaA., Łódź w latach I wojny światowej, Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2016, s. 457–458. [dostęp 27.05.2023 r.]
- a b Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 20.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Andrzej Hordyj | Jarosław Kuźniar | Wiesław Kędzia | Zdzisław Żurawski | Mateusz Żarczyński | Christian Gottlob DierigOceń: Kazimierz Rossman