Christian Gottlob Dierig

W 1805 roku postanowił założyć własne przedsiębiorstwo, nadając mu nazwę Christian Dierig. Decyzja ta wiązała się z koniecznością samodzielnego pozyskiwania materiałów oraz zlecaniem ich dalszej obróbki, co nie było łatwe, zwłaszcza w obliczu kryzysu tkackiego, z jakim borykał się Śląsk na przełomie XVIII i XIX wieku. Mimo tych trudności, jego zakład odznaczał się znacznym postępem, zwłaszcza dzięki specjalizacji w produkcji niszowych produktów, takich jak drelichy, prześcieradła, perkale, barchany i obicia żakardowe.

W 1820 roku Dierig podjął decyzję o przeniesieniu produkcji do nowego, większego domu przemysłowego, a w 1830 roku zbudował własną tkalnię żakardową. Kluczowym elementem jego działalności był jednak nadal model współpracy z chałupniczymi podwykonawcami, co pozwoliło mu współpracować z około 3 tysiącami tkaczy oraz 1 tysiącem przędzalników z Bielawy oraz okolic.

Niestety, korzystna sytuacja rynkowa nie trwała wiecznie. W miarę rosnącej popularności bawełny oraz konkurencji ze strony tańszych mechanicznych tkalni w Europie Zachodniej, sytuacja Dieriga zaczęła się pogarszać. Przemysłowcy na Dolnym Śląsku, pozbawieni wsparcia ze strony pruskiego rządu oraz odpowiednich środków na inwestycje, zmuszeni byli do obniżania płac. To z kolei prowadziło do zjawisk społecznego niezadowolenia wśród tkaczy.

5 czerwca 1844 roku doszło do powstania tkaczy śląskich, w trakcie którego około 3 tysięcy tkaczy zajęło zakłady Dieriga oraz jego dom. Mimo brutalnej interwencji wojska, która skutkowała śmiercią 11 osób i ciężkimi ranami u dalszych 24, sytuacja była napięta przez kilka dni, a straty materialne sięgały 80 tysięcy talarów. Te zniszczenia zmusiły Dieriga do podjęcia decyzji o wycofaniu się z życia zawodowego w tym samym roku. Kontrolę nad firmą przekazał swoim synom Wilhelmowi i Friedrichowi, którzy zmienili nazwę przedsiębiorstwa na Gebrüder Dierig („Bracia Dierig”).

Pomimo dramatycznych wydarzeń w roku 1844, potomkowie Dieriga szybko odbudowali firmę, która pod nazwą Christian Dierig AG zyskała pozycję największej fabryki tekstylnej na Dolnym Śląsku w drugiej połowie XIX wieku. W 1945 roku główne zakłady Dieriga zostały znacjonalizowane przez władze polskie i obecnie funkcjonują pod nazwą Bielbaw. Niemniej jednak dzięki posiadaniu fabryki w Augsburgu, znajdującej się w zachodniej strefie okupacyjnej Niemiec, firma Christian Dierig AG zachowała ciągłość prawną i jest obecnie zarządzana przez rodzinę Dierigów jako Dierig Holding AG.